Τα εμφυτεύματα δοντιών ή οδοντικά εμφυτεύματα είναι βίδες κατασκευασμένες από τιτάνιο και σκοπό έχουν να αποκαταστήσουν τα χαμένα μας δόντια. Το τιτάνιο είναι απόλυτα βιοσυμβατό με τον ανθρώπινο οργανισμό, για το λόγο αυτό χρησιμοποιείται για δεκαετίες και σε πληθώρα άλλων επεμβάσεων πέρα από την Οδοντιατρική, στην Ορθοπεδική και την Νευροχειρουργική. Άρα δεν ισχύει ο προβληματισμός που ακούμε πολλές φορές από τους γύρω μας για το αν θα δεχτεί ο οργανισμός μας το οδοντικό εμφύτευμα ή όχι.
Αξίζει να σημειωθεί πως το ποσοστό επιτυχίας εμφύτευσης δοντιών είναι αρκετά υψηλό – περίπου 98%. Απλά λαμβάνουμε υπόψη ένα πλήρες ιστορικό και ορισμένες συνήθειες του ασθενούς (π.χ. κάπνισμα) που ενδεχομένως να μειώσουν σε ανάλογο ποσοστό την επιτυχία του εμφυτεύματος, χωρίς όμως να αποτελούν αρνητικό παράγοντα για την τελική τοποθέτηση.
Η διαδικασία για την τοποθέτηση ενός εμφυτεύματος περιλαμβάνει το χειρουργικό και το προσθετικό στάδιο.
Αρχικά ο ασθενής υποβάλλεται σε αξονική τομογραφία κωνικής δέσμης CB CT η οποία μας δίνει τρισδιάστατα ακριβείς πληροφορίες για την χειρουργική καθοδηγητική τοποθέτηση του κάθε εμφυτεύματος.
Οι κυριότερες ευγενείς δομές που ενδιαφέρουν τον χειρουργό στην κάτω γνάθο είναι η πορεία του κάτω φατνιακού νεύρου και στην άνω γνάθο τα ιγμόρεια άντρα. Η αξονική τομογραφία αναλύεται από τον χειρουργό και γίνεται επιλογή των θέσεων που θα τοποθετηθούν τα οδοντικά εμφυτεύματα.
Στη συνέχεια, τοποθετείται το εμφύτευμα στο οστό με μια απλή και σύντομη διαδικασία που γίνεται με τοπική αναισθησία.
Μετά την τοποθέτηση του εμφυτεύματος εντός του οστού, ακολουθεί η διαδικασία σύντηξης μεταξύ του εμφυτεύματος και της γνάθου που αποκαλείται οστεοενσωμάτωση. Απαιτεί ένα διάστημα 3 μηνών στην κάτω και 5-6 μηνών στην άνω γνάθου λόγω του πορώδους οστού της άνω γνάθου.
Τα παραπάνω ισχύουν στις συνήθεις περιπτώσεις τοποθέτησης των εμφυτευμάτων.
Στη συνέχεια και μετά το πέρας 3 μηνών, ολοκληρώνεται η οστεοενσωμάτωση του εμφυτεύματος στο φατνιακό οστό. Μετά το διάστημα αυτό μπορούμε να ξεκινήσουμε την αποκάλυψη του εμφυτεύματος (τοποθέτηση βίδας επούλωσης) και το προσθετικό στάδιο, δηλαδή τη λήψη αποτυπωμάτων για την κατασκευή προσθετικής εργασίας.
Σε ορισμένες περιπτώσεις και εφόσον υπάρχουν ορισμένες προϋποθέσεις, μπορεί να γίνει και άμεση φόρτιση των εμφυτευμάτων, δηλαδή να γίνει τοποθέτηση προσωρινής προσθετικής εργασίας αμέσως μετά τη χειρουργική επέμβαση και ο ασθενής να αποκτήσει δόντια μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, αρκεί να υπάρχουν οι ανάλογες αυστηρές προϋποθέσεις π.χ. ποιότητος και ποσότητος του οστού.
Πολλές φορές βασικό ερώτημα του ασθενούς για μια αποκατάσταση είναι πόσα εμφυτεύματα χρειάζονται.
Ο βασικός κανόνας είναι: όσο περισσότερο κόκκαλο και μακρύτερα εμφυτεύματα, τόσο λιγότερος αριθμός εμφυτευμάτων. Όσο λιγότερο κόκκαλο και κοντύτερα οδοντικά εμφυτεύματα, τόσο μεγαλύτερος αριθμός εμφυτευμάτων.
Στην άνω γνάθο, στις περιπτώσεις που η κατάδυση των ιγμορείων είναι έντονη και το οστό μη επαρκές, απαιτείται από τον ειδικό χειρουργό ανύψωση της μεμβράνης του ιγμορείου άντρου και γέμισμα του κενού χώρου με οστικό μόσχευμα.
Τα μοσχεύματα διακρίνονται σε συνθετικά και ανθρώπεια.
Οι γναθοπροσωπικοί χειρουργοί προτιμούν τα ανθρώπεια, με υψηλότερο μεν κόστος αλλά και ποιότητα.
Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτόλογο μόσχευμα από το αίμα του ασθενούς με φυγοκεντρισμό και δημιουργία μεμβράνης ERP.
Στην κάτω γνάθο, σε περίπτωση μη επαρκούς οστού γίνεται λήψη οστικού τεμαχίου από το λαγώνειο οστό του ασθενούς, από τους γναθοπροσωπικούς χειρουργούς και σταθεροποίηση του οστικού τμήματος με βίδες στο οστό της γνάθου.
Η χειρουργική προετοιμασία του ασθενούς προϋποθέτει την λήψη αντιβιοτικού με δημιουργία κατάλληλων επιπέδων αντιβίωσης κατά τη στιγμή της τοποθέτησης και αντιφλεγμονώδους συστηματικής αγωγής επί τουλάχιστον 7 ημερών.